Verloskamers? Nee joh.. Operatiekamers!

Zo, de derde week zit erop. Helaas heb ik maar 1 bevalling gedaan deze week. Maar goed, toch weer eentje erbij op de teller. De bevalling ging best vlot, zonder al te veel gespetter. Dus even geen onsmakelijke verhalen haha.

De drukte lijkt een beetje af te nemen. Hopelijk duurt het niet al te lang!

Als het dan toch even druk is, word je als student wel vaak naar OK gestuurd om een baby op te vangen bij keizersnedes. Ineens wordt er geroepen: er moet NU iemand naar OK voor een sectio (keizersnede).
Ik was wel twee keer mee geweest om mee te kijken, maar nog nooit alleen. ''Ah joh, twee keer meekijken is genoeg.'' Ik mocht gewoon in mn eentje gaan.
Zonder verdere info, loop je vlug met je handschoenen, navelklemmen, uitzuiger en emmertje naar OK.
Eenmaal daar snel snel OK kleren aan, muts op, mondkapje en op zoek gaan naar de juiste kamer. Iedere keer weer spannend wat voor baby je gaat aantreffen.
Normaal gesproken is het de bedoeling dat je van te voren klaarstaat met een steriele doek, zodat je de baby meteen kunt opvangen... Je emmertje zet je netjes klaar voor de placenta.
Door de haast was ik dus de navelklemmen vergeten. Eerste uithaal was al binnen. Eerste keer in mn uppie begon goed. En ja, dan sta je daar te stuntelen. Dit is niet goed, dat is niet goed. ''Je bent hier zeker voor het eerst he?!''
Ik dacht echt dat ze na mij geen vk studenten meer zouden accepteren. Vorige week was er ook al commentaar op de co-assistenten.. Dus ik had het nu helemaal verpest.
Maar goed.. gewoon doorgaan!

9 van de 10 keer ben je te laat en ligt de baby al klaar op de opvangtafel. Op zich niet zo erg, hihi.
Navelklemmetjes erop, baby aan mama laten zien, mee naar boven nemen, wegen en meten en wachten tot moeder naar de kraamafdeling mag.

Dus dit mocht ik dinsdag 4x doen. Daar ben je toch wel een paar uurtjes zoet mee. Op zicht niet erg. Je blijft zo lekker bezig. En gelukkig deden alle baby's het goed.

Woensdag was ik lekker vrij. Naja.. vrij.. Had weer een lang verslag te typen. Maar goed.. hoort erbij.

Donderdag was het toch best wel druk. En natuurlijk ook weer sectio's op de planning. Duss wie mocht de baby halen ?? Juist.. Ik.
Oke, alles goed. Baby en moeder maakten het prima. Toen ik naar boven wilde gaan, werd mij verzocht om meteen weer terug te komen voor de volgende. Tja ik had er dinsdag ook al vier, dus waarom nu niet.
Volgende baby ook alles prima en ik mocht weer terugkomen.
7 sectio's verder, mocht ik nog steeds terugkomen. Het waren 8 keizersnedes in totaal. En ik dacht dat het percentage juist veel minder zou zijn! Niet dus...

Inmiddels kent bijna de hele OK me al. Na die ene dag, had iedereen medelijden met me. Zp lief.. iedereen vroeg steeds of ik wel gegeten en gedronken had en of ik niet iemand anders kon sturen.
Ik was allang blij dat ik terug mocht komen haha.

Oja, ook zo iets. Bijna niemand gelooft dat ik hindoestaan ben. Mensen denken dat ik Belg, Nederlander, Marokkaans, Turks, Indo, mix of weet ik veel ben. Maar hindoestaan.. neee!
Als ik ze dan heb overtuigd, is de eerstvolgende vraag: wat is je achternaam? Nou dan komt het: Oohh jij bent toch die familie van die en die.. Jaja via via via via ben ik familie. Of: ohh die van tweede rijweg noh? Jaa dat bent ik!
Typisch Suriname.. iedereen kent elkaar wel via via.

Is wel heel leuk werken trouwens.. Gewoon je eigen mensen om je heen en overal hoor je je eigen taal. In Nederland denk ik: heyy en hindoestaan, zo leuk! Vooral omdat er in mijn buurt nauwelijks buitenlanders wonen.
Als ik mensen in het ziekenhuis ineens hindoestaans met elkaar hoor praten denk ik ook: heyy ze praten gewoon hindoestaans.. jaa logisch, je bent in su! Foutje!

Vrijdag was een redelijk rustige dag en eigenlijk niets bijzonders meegemaakt.

Dit weekend hebben mn oom en tante me meegenomen naar een Indofair. Alleen maar stands met Javaans eten, kleding en andere spulletjes. Voor de hindoestanen: het is echt precies als de milan, maar dan alleen maar Javanen haha. Vooral lekker eten daar.
Daarna nog even relaxen langs de waterkant. Eindelijk had ik tijd om eventjes er tussenuit te gaan.
Verder nog wat familiebezoekjes gepleegd.

Wel even wat anders met die stage nu hoor. Was zo gewend om continu weg te gaan, gezellig met families hier en daar. Nu ben ik al blij als ik een avondje per week weg ben!
Moet echt meer tijd maken om leuke dingen te doen. Iedere keer over stage schrijven wordt ook zo eentonig!

Nu op naar weer een nieuwe week.

Tot snel!